Ben je ongerust over je zwangerschap, bijvoorbeeld omdat je last hebt van bloedverlies of buikpijn, dan kan dat best alleen voelen, omdat anderen vaak nog niet weten dat je in verwachting bent.
Je kunt ons altijd bellen voor een luisterend oor, ondersteuning en advies. 

Indien je helderrood vaginaal bloedverlies  hebt is de kans 50% dat de zwangerschap eindigt in een miskraam, maar ook 50% dat de zwangerschap wel gewoon doorgaat.
Bloed verliezen is dan ook altijd wel schrikken, maar hoeft niet direct een slecht teken te zijn. Er zijn meerdere factoren die een rol kunnen spelen.
Het heeft meestal geen zin om nog een keer zwangerschapstest te doen, omdat deze bijna altijd  een tijd positief blijft.  Ook zwangerschapsverschijnselen als  misselijkheid en gespannen borsten kunnen aan blijven houden. 

Als je echt ruim bloedverlies met stolsels en flinke buikpijn hebt, dan is de kans op een miskraam wel erg groot.
Bij vermoeden op een miskraam kunnen we een vroege echo maken om te zien of het hartje van je kindje (nog) klopt. 

Soms komt de miskraam volkomen onverwacht pas aan het licht bij de eerste echo. Zonder dat je ergens klachten hebt ervaren kan het zijn dat we tijdens de echo constateren dat het kindje zich niet goed ontwikkeld heeft en er alleen maar sprake is van een vruchtzakje, of dat  het hartje van het kindje gestopt is met kloppen.  We noemen dit in vaktermen ook wel een “missed abortion”.

Wanneer er met de echo is vastgesteld dat er sprake is van een miskraam zijn er een aantal opties.
1. Afwachten
2. Opwekken van de miskraam met behulp van medicijnen
3. Curettage

1. Afwachten
Over het algemeen kun je een spontaan einde van de miskraam afwachten. Meestal komt een miskraam na het eerste bloedverlies binnen een aantal dagen op gang. Soms duurt dit langer, dit kan zelfs tot meerdere weken.
Afwachten geeft meer kans op een natuurlijk beloop maar kan ook emotioneel heel zwaar zijn.  Sommige vrouwen vinden het spannend om thuis een spontane miskraam door te maken. Soms is de miskraam niet helemaal compleet of verlies je teveel bloed tijdens het  proces dat het toch nodig kan zijn om een curettage te laten verrichten in het ziekenhuis. 

2. Opwekken van de miskraam met behulp van medicijnen
Indien de miskraam niet vanzelf op gang komt, kun je ervoor kiezen om het met medicijnen op te wekken.
Als je hier voor kiest, dan verwijzen wij je naar een gynaecoloog. Die maakt altijd nog een keer een echo om de miskraam te bevestigen.
Na uitleg krijg je 2 soorten medicijnen mee. Het eerste medicijn bereidt de baarmoeder voor. Het andere medicijn (meestal vaginale tabletten) neem je de volgende dag; dit medicijn brengt de miskraam op gang.
Naast afwachten geeft deze manier de meeste kans op een natuurlijk verloop.
De miskraam wordt nog steeds thuis doorgemaakt.
Ook hier kan het gebeuren dat je teveel bloed verliest of een incomplete miskraam hebt waardoor alsnog een curettage nodig kan zijn.

3. Curettage
Bij een curettage verwijdert de gynaecoloog het zwangerschapsweefsel uit de baarmoeder.
Dit gebeurt via een dun buisje (vacuümcurettage) of schrapertje (curette) via de vagina en de baarmoedermond. De curettage wordt uitgevoerd onder narcose, vaak is een roesje genoeg. Meestal kun je dezelfde dag weer naar huis.
Een curettage geeft minder onzekerheid dan afwachten en minder onzekerheid van het thuis doormaken van de miskraam.
Het gaat echter wel om een medische ingreep, waarbij in een enkel geval complicaties kunnen optreden.
Syndroom van Asherman: hierbij ontstaan verklevingen aan de binnenzijde van de baarmoeder. Deze kunnen de vruchtbaarheid nadelig beïnvloeden en moeten door middel van een operatie in een later stadium worden verwijderd.
Perforatie van de baarmoeder: het buisje of de curette gaat door de wand van de baarmoeder. Meestal heeft dit geen gevolgen, maar soms is het verstandig een extra nacht in het ziekenhuis te blijven. Vaak krijg je dan antibiotica.
Incomplete curettage: waarbij er toch nog wat in de baarmoeder achter is gebleven.  Dit kan alsnog spontaan afgestoten worden, maar soms ook kan het nodig zijn hiervoor een tweede curettage te moeten ondergaan.